3.5 as 5- 3.00 Rátáil Pobail
- a haon déag Rátáil an Albam
- a dó Thug sé 5/5 dó
Is annamh a bhíonn saothar ealaíne íon mar phríomh-albam Rap an lae inniu. De ghnáth feidhmíonn sé mar áititheoir do singles Pop agus mar phríomh-phreas-lipéad nó déanann sé a dhícheall ealaín bhréige a chruthú nó an taibheoir a bhunú mar ealaíontóir tromchúiseach. Comhéigean tráchtála nó illusion criticiúil. Anuraidh d’éirigh le Lil Wayne an dá chur chuige a sineirgiú le An Carter III . Is cosúil nach bhfuil suim ag Gucci Mane i gceachtar acu An Stát vs Radric Davis .
Déanann sé an pointe seo soiléir go leor le hoscailt an albaim Classical. Agus é suite i staonadh ó thaobh oibríochta íorónach de stíl Dipset, téann Guch i dteagmháil lena shaincheisteanna dlí, a mhairteoil le Jeezy agus an bhagairt atá ag teacht i gcónaí ar haoirí dofheicthe. Agus ansin scuabann sé na hábhair imní seo go léir, agus tosaíocht a thabhairt do thaispeántas rapála amháin atá fíor-bhuíoch. Cuir bac ar mo chuid comhraic / rith trí fhadhbanna / gan stad / léimim thar chonstaicí / stopann mo mheilt cosúil le solas na gréine a stopadh / chomh dochreidte. Is ráiteas misin de chineál Return of The G é (sea, a léitheoirí, déan grimace más gá duit i gcomparáid Gucci Mane le OutKast. Tarlaíonn sé). Scoir ag scaipeadh ráflaí dóibh, súile Gucci an Timex. Bhuel, is dócha go bhfuil uaireadóir níos costasaí aige, ach seasann an pointe - tá an t-am riachtanach.
Ó d'fhan sé sa phríosún deireanach, tá fuinneamh frantic sainithe ag a chuid oibre. Ní amháin i dtéarmaí táirgiúlachta, ach aeistéitiúil. Cé nach ionann an chuid eile den albam le fuinneamh na hoscailte riamh, cothaíonn sé déine áirithe. Tá Hip Hop chomh cráite ag fionnuar míshásta riamh ó fheiceann Jay go bhfuair sé sreabhadh fuisce ‘Young Chris’ ar iasacht, b’fhéidir go gcuirfeadh ardú Gucci toradh fáilte roimh rapping a rapáil cosúil le cúrsaí rapála. Bagairtí an-mhór iad a raps. Is minic a bhíonn a chuid crúcaí láraithe timpeall ar athrá aon fhocail amháin mar Bingo nó Trom. Tá dlús smaointe, tógálacha ríme agus táirgeachta ann. Ar Lemonade ní fheiceann sé aon rud ach buí, ar My Eorst Enemies casann sé suas siollaí isteach i spás beag. Briseoidh bataí agus clocha mo chnámha agus ní léireoidh urchair díom / ach ní thaispeánann focail agus maslaí don domhan ach an meas atá agam ormsa. Agus, d’ealaíontóir a mbíonn daoine a dhífhostaíonn ró-mhinic mar rapper clingthoin, is iar-chrág chaotic den chuid is mó na ranníocaíochtaí léiriúcháin ó Drumma Boy, an Bhanglaidéis agus Shawty Redd agus tá fonn grinn le fáil.
Cinnte, d’eisigh sé ábhar mixtape den scoth le déanaí, ach tá súil leis sin. Tá sé níos iontaí go raibh na téipeanna sin níos leithne freisin. Seachas an spillover mixtape hit Wasted, níl aintimí sráide láithreach ar an albam mar Photoshoot nó I’m a Dog. Mar rapper mixtape bhí Gucci scaipthe, ag spalpadh doiléir coincheapa agus pearsantachtaí agus ag sreabhadh ar na protóil. Tá sé ró-fhócasaithe anseo, seachas atreorú míchompordach grá / gnéis / cailín lár-albam a thosaíonn leis an Spotlight aonair uafásach Usher. Is riachtanais iad na taifid seo sa mhargadh seo (ceannaíonn mná taifid ar chúis éigin corr fós) agus is cinnte nach tír-raon nua iad do Gucci. Ach níl an nuance strus nó an t-arrogance spraíúil acu atá ar taispeáint faoi thalamh mar I Think I Love Her agus Baitsiléir Pad, faoi seach. Anseo is cosúil go bhfuil sé ag dul tríd an tairiscint, díreach ag fanacht le dul ar ais chuig an punch tú sa chineál aghaidh ag rapáil. Déan taifead den stráice fear leannán ceithre amhrán a scriosadh agus tá tú fágtha leis an albam Pop / Rap is lú inrochtana le deich mbliana.
Ach b’fhéidir go bhfuil cuspóir leis seo. An Stát vs Radric Davis ní ráiteas mór ná lamháltas raidió folamh é. Níl ann ach bailiúchán láidir d’amhráin Rap.
